De zoutwaterkrokodil is jaarlijks verantwoordelijk voor veel dodelijke slachtoffers. Vaak worden de dodelijke confrontaties door eigenwijze toeristen of door onoplettenden, bijvoorbeeld vissers, zelf uitgelokt. Vaak ook omdat men simpelweg geen aandacht schenkt aan de alom aanwezige waarschuwingsborden en alsnog een lekkere duik in een rivier of zee neemt. Helaas loopt het vaak niet goed voor de persoon af zoals je in dit  krantenartikel van DeMorgen kunt lezen: Vrouw aangevallen door krokodil tijdens 'stupide' duik in zee - DeMorgen 2016. Soms is het ook gewoon een kwestie van zwaar pech hebben. Dit kan gebeuren omdat zoutwaterkrokodillen heel lang stil kunnen blijven liggen in het water en de kleur en structuur van hun rug nu eenmaal veel weg heeft van een boomstam.  

 

 

De zoutwaterkrokodil is de meest agressieve krokodillensoort ter wereld. Ze zijn krachtig gebouwd en moeten het bij het jagen voornamelijk hebben van goede zintuigen, veel geduld en voor langere periodes bewegingloos in het water liggen. Wanneer je niet luistert naar de goedbedoelde adviezen van deskundigen en toch nog die heerlijke duik in een rivier neemt of te dicht langs een riviermonding loopt terwijl je weet dat er krokodillen zitten, dan kun je verwachten dat een krokodil jou als zijn volgende maaltijd gaat zien. Eén ding staat vast, een gevecht winnen met een op hol geslagen krokodil kun je wel vergeten. Een aanval is stil, sluipend, zeer onverwacht en uiterst agressief. De uiteindelijke verdrinkingsdood duurt in verhouding heel wat langer.

​Wereldwijd zijn er ongeveer 23 krokodillensoorten te vinden. Van die 23 krokodillensoorten is de Australische zoutwater krokodil de grootste. Twee andere krokodillensoorten komen met hun enorme proporties aardig in de buurt van de zoutwater krokodil; dat zijn de Nijlkrokodil en de Amerikaans alligator.

Wat de zoutwaterkrokodil zo bijzonder maakt is dat hij in tegenstelling tot andere krokodillensoorten, in zoutwater kan zwemmen. Vandaar ook zijn Australische koosnaampje 'salty', je treft hem namelijk naast rivieren ook aan in zee. Confrontaties tussen krokodillen en haaien blijven derhalve niet uit. Wie na zo'n confrontatie als uiteindelijke overwinnaar tevoorschijn komt is nog maar de vraag, want een krokodil en een flinke haai zijn behoorlijk aan elkaar gewaagd. Verder komen stierhaaien ook in rivieren voor. Stierhaaien kunnen groot worden en staan erom bekend dat ze zeer agressief zijn. Dit komt door een abnormale hoge dosis testosteron in hun bloed.  Stierhaaien worden ook verantwoordelijk gehouden voor een aantal dodelijke aanvallen in Matawan Creek in New Jersey in het jaar 1916.

 

© Bernard Dupont | Flickr

 

Bouw

De zoutwaterkrokodil is de grootste krokodil ter wereld. Deze krokodil is zelfs groter dan de Nijl krokodil. Het zien van een zoutwaterkrokodil in het wild kan een angstaanjagende ervaring zijn. Ze zijn zeer imposant, hebben een bijna dinosaurus-achtige uiterlijk en kunnen erg agressief reageren. Zonder twijfel kun je vaststellen dat de kansen om een confrontatie met een salty te overleven miniem is voor zowel mens als dier.

Een zoutwaterkrokodil, Crocodilis porosus, is een krachtige reptiel, de krachtigste reptiel zelfs van zijn soort. Ze kunnen ruim zes meter lang worden en meer dan een ton wegen. Het gewicht van de zoutwaterkrokodil neemt toe naarmate deze ouder wordt. Ze maken vanaf hun prille begin een uitzonderlijke groei door. Wanneer je bedenkt dat ze bij hun geboorte nog heel klein zijn, gemiddeld 28 cm. is deze groei zelfs zeer impressief. Gelukkig houdt die groei op een gegeven moment wel op en verandert daarna juist het formaat van hun omvang aanzienlijk. Dit verklaart mede waarom de oudere krokodillen buitengewoon kolossaal zijn. 

 

 

1.   Staart

• De staart van een krokodil is functioneel en wordt gebruikt om mee te zwemmen. Daarnaast is het een niet onbelangrijk en zeer effectief lichaamsdeel gedurende de jacht. Hij kan er wanneer nodig, snelle spurten mee maken om zodoende zijn prooi te verrassen. De staart is zelfs zo krachtig dat de krokodil zijn bovenlichaam ermee in het water kan opheffen.

​2.  Voortbewegen

• Zoutwaterkrokodillen zijn niet alleen heel snel in het water, ze kunnen zich ook heel snel verplaatsen op het land, al is het dan wel  van beperkte duur. De snelste gemeten tijd van een rennende zoutwaterkrokodil op het land werd gemeten op 18 km per uur! In verhouding; de topsnelheid van een cheetah is 105 km per uur en Usain Bolt haalde 44,7 kilometer per uur. Usain zal zich dus geen zorgen hoeven maken over een aanstormende krokodil. Zoutwaterkrokodillen kunnen zich op het land op twee manieren verplaatsen; door op hun buik over de grond te glijden of door hoog op hun poten te gaan staan en te rennen. Reden te meer om extra op je hoede te zijn wanneer je op vakantie bent in een land waar deze krokodillen voorkomen. 

​3.   Voor- & achterpoten

• Zoutwaterkrokodillen hebben vliezen tussen hun tenen om extra stuwing te creëren tijdens het zwemmen. Hierdoor zijn ze veel wendbaarder en kunnen ze zich samen met hun staart met verrassend snelheid door het water heen bewegen. Zoutwaterkrokodil hebben zoutklieren die zich tussen de tenen bevinden. Deze klieren filteren het zout uit het water. Alligatoren hebben deze klieren ook, maar gebruiken ze verder niet. 

​4.   Kaken

• De kaken van een krokodil zijn immens krachtig. De Nijlkrokodil heeft zelfs de krachtigste beet van alle dieren ter wereld en dat is inclusief die van haaien. De buitengewoon kracht van hun beet is te danken aan de bouw van hun kaken. Wanneer je naar een krokodillenhoofd kijkt zie je dat hun kaken aan weerszijden iets uitsteken. Hier bevinden zich de ruimtes van de kaakspier. Deze ruimte moet erg ruim zijn om zodoende de grote kaakspier te kunnen huizen. De spier in de kaakholte is erg hard waardoor het net lijkt alsof het een verlengstuk van de schedel is. De spieren in de kaak zijn specifiek ontwikkeld om prooi mee vast te grijpen. De tanden vormen daar een aanvulling op daar zij zo ontwikkeld zijn dat ze de huid van een prooi met gemak kunnen doorboren. Een prooidier is hierdoor zo goed als kansloos. 
• Het hoofd van een krokodil is lang, breed en plat. Het kan maximaal 75 cm lang worden. De maten van de krokodillenschedel worden naast de gewone methodiek methode ook vaak gebruikt om de lengte en leeftijd van een krokodil te bepalen. 
• De krokodil heeft 15 rijen tanden in zijn onderkaak en 14 tot 15 rijen in de bovenkaak met nog eens 4-5 rijen aan de voorkant van de bovenkaak. De meeste van deze tanden zitten verborgen in de tandkassen van de kaak van de schedel. In totaal heeft een krokodil 68 tanden. De tanden worden gedurende de levenscyclus regelmatig vervangen. Oudere krokodillen met weinig tot geen tanden in hun mond zijn heel gewoon. Gelukkig kunnen ze alsnog gebruikmaken van hun krachtige kaken.
• De tong van een krokodil werkt tevens als afsluitklep naar de maag toe. Dit is nodig om te voorkomen dat deze tijdens het voeden volloopt met water. Leuk om te weten is dat krokodillen stenen, gastrolieten geheten, doorslikken om de botten in hun mee te verpulveren. 
• De maag van een krokodil bestaat uit twee kamers. De eerste kamer wordt gebruikt om het eten mee te vermalen, hier bevinden zich ook de gastrolieten, de tweede kamer heeft als functie om het eten verder te verteren. De maag van een krokodil bevat de meest agressieve vorm van maagzuur van alle dieren in het dierenrijk. Dit is ook nodig, want een krokodil eet naast vlees ook botten en hoeven. De gastrolieten en sterke maagzuur helpen beide mee om deze tijdens de verteringsproces te verteren.
• In de beide oren bevinden zich kleppen die de oren afsluiten wanneer de zoutwaterkrokodil zich onder het water begeeft. 

​5.   Zintuigen & ogen

• De zintuigen waar de krokodil het meeste van moet hebben zijn de neus, oren en ogen. Deze zitten zeer strategisch en op dezelfde hoogte bovenop zijn hoofd. Hierdoor kan hij doodstil en vrijwel onzichtbaar zijn prooi gadeslaan terwijl de rest van zijn lichaam helemaal verscholen onder het water ligt. Hun reukzintuig is tevens zeer goed ontwikkeld voor de jacht. 
• De ogen van de krokodil zijn bijzonder uniek in dat deze een zeer brede kijkveld hebben. Hierdoor hoeven ze hun hoofd niet te draaien wanneer ze in het water liggen wat natuurlijk gunstig is tijdens de jacht. Overigens zouden krokodillen slecht kunnen zien onderwater vanwege de lichtgevoelige cellen die zich in de oog bevinden. Uit het water is hun zicht juist weer heel goed en dat is te danken aan lichtreflexie, tapetum lucidium. Dit zelfde nachtvisie kun je ook waarnemen bij katachtigen en opvallend genoeg, zelfs ook bij haaien. Krokodillen hebben bovendien ook een derde ooglid, of een vliesje, dat de ogen beschermt wanneer ze zich onderwater bevinden. 
• Uit onderzoek is gebleken dat wanneer een krokodil slaapt, één van zijn hersenhelften wakker blijft. Onderzoek heeft uitgewezen dat het oog dat aan de wakkere hersenhelft zit open en alert blijft. Je komt dit nogal vreemde eigenschap ook bij andere diersoorten tegen, zoals bijvoorbeeld dolfijnen en watervogels. Het stelt hen in staat om te slapen en in de tussentijd hun genoeg alert te blijven om de omgeving goed in de gaten te houden.

​6.   Lichaam

• Het lichaam van een krokodil is bij uitstek ontwikkeld om in het water te leven. Jongere krokodillen zijn geel met zwarte strepen, maar naarmate ze ouder worden verandert hun kleur en worden ze groen-grijs.
• Dit zijn koudbloedige dieren en daarom hebben ze, net als de meeste reptielsoorten, warmte van de zon nodig om zichzelf mee op temperatuur te houden. De gemiddelde lichaamstemperatuur van een zoutwaterkrokodil is 30ºC - 33ºC. Waneer het koud is zoeken ze de zon op om zich op te waren en wanneer het warm wordt zoeken ze weer verkoeling in beschutte en koele plekjes. Krokodillen zijn slimme dieren. Om warm te worden keren ze hun hele lichaam richting de zon om optimaal profijt te hebben van de zonnestralen. Wanneer ze té warm dreigen te worden, keren ze alleen hun hoofd naar de zon. Dit is namelijk het kleinste lichaamsdeel van de krokodil. Een voordeel van de zon op hun hoofd is dat ze hun vrij grote mond ver open kunnen sperren en zodoende hun hersens af kunnen laten koelen. 
• Het lichaam van een krokodil is plat en wijd. Een krokodil brengt namelijk het grootste deel van de dag door drijvend in het water. Meestal bevindt hij zich dan vlak langs de oever waar hij prima zicht heeft en optimaal gebruik maakt van zijn zintuigen om het komen en gaan van zijn volgende maaltijd goed in de gaten te houden. 
• De huid van een krokodil is erg hard en bedekt met schubben. Verder is de huid extra verstevigd met osteodermen. Dit zijn verhoornde plaatjes in het huid die zich op de rug en buik te bevinden. Het is letterlijk de 'bepantsering' van een krokodil. Wist je trouwens dat het middels de osteodermen ook mogelijk is om de leeftijd van een krokodil te bepalen? Net als bij boomstammen het geval is, worden de osteodermen ook jaarlijks voorzien van een nieuwe laag groeiringen. Dit is feitelijk de meest betrouwbaar manier om te bepalen wat de leeftijd van een krokodil is. 
• Krokodillen groeien jaarlijks door, net als wij, echter groeit hun huid niet 'normaal' mee. Dit zie je bij meerdere reptielsoorten zoals slangen, hagedissen en salamanders. Ook hier heeft de natuur weer een oplossing voor bedacht. Daar waar andere reptielsoorten hun hele huid in één keer afstoten stoot de krokodil zijn oude huid per schubje af. 
• De zwarte stippen op het huid van de krokodil zijn feitelijk receptoren. Ze kunnen trillingen en druk in het water signaleren en verder kunnen ze er ook temperatuurschommelingen mee waarnemen.

​Leeftijd

Zoutwaterkrokodillen kunnen erg oud worden. Er zijn welgeteld nog 200.000 - 300.000 in het wild wat betekent dat dit type krokodil in ieder geval nog niet met uitsterven wordt bedreigd. De oudste tot nu toe geregistreerde krokodil was Mr. Freshie. Mr. Freshie was een zoetwaterkrokodil uit Queensland, Australië. Hij werd in de '70er jaren door Steve Irwin en zijn vader Bob Irwin zwaargewond vanuit de Moorehead River naar Australia Zoo in Beerwah, Queensland gebracht, een dierentuin die door Steve Irwins ouders werd gesticht. Hij had twee ernstige schotwonden, één in zijn linkeroog en één in zijn staart. Zijn oog zou nooit meer genezen en als gevolg daarvan was hij in dat oog permanent blind. 

​Mr. Freshie leefde nog veertig jaar in gevangenschap en zou uiteindelijk op ruim 120 - 140 jarige leeftijd naar de eeuwige krokodillenjachtvelden oversteken. Mr. Freshie zou overigens gedurende zijn jaren in gevangenschap een fantastische leven hebben geleid.

​Wil je weten welke krokodillen nog meer de ere titel van oudste krokodil hebben gekregen? Kijk dan hier.

 

 

Grootste zoutwaterkrododil ooit?

Op het internet zijn er verschillende foto's van de bekende en voor de Australiërs zeer beruchte Brutus te vinden, een Australische zoutwaterkrokodil. Brutus is een enorm krokodil, echter wat hem zo beroemd maakte waren niet zozeer zijn imposante afmetingen, maar het feit dat hij naast zijn forse afmetingen maar één arm heeft. Zijn andere arm zou hij zijn kwijtgeraakt aan een gevecht met een stierhaai. Nu is Brutus beslist massief met zijn 5,60 meter lengte en zijn gewicht van ruim een ton, maar hij is niet de enigste grote krokodil, want iets verderop in de Adelaide River woont nog een flinke exemplaar.

​Lange tijd was Brutus de baas in dit stuk van de Adelaide River, maar zoals altijd gebeurt in de dierenwereld kwam er op een dag een andere man tevoorschijn en die vond dat hij heel wat sterker was dan Brutus. Uiteraard kon Brutus dit niet over zijn kant laten gaan, hij zag de bui al hangen. De andere man was groot, sterk en had ook nog eens een indrukwekkende naam: Dominator.

Op een dag zagen mensen dat hun geliefde Brutus een nare vleeswond had. De strijdlustige Dominator kreeg daar uiteraard de schuld van. Of het ook daadwerkelijk zijn schuld was blijft een mysterie. Dominator zoekt Brutus af en toe op om zijn dominantie te waarborgen en dat leidt soms tot prachtige taferelen voor veel toeristen. Morgan Bowman van Adelaide River Cruises vertelt  ons dat Dominator een pest hekel heeft aan Brutus en dat men er alles aan doet om de twee bij elkaar uit de buurt te houden. Ze zijn hier duidelijk niet altijd succesvol in blijkens deze opname. Je kunt meer over Dominator en Brutus lezen op de Australische website Ozzy Man Reviews. 

​Dominator en Brutus zijn echter niet de grootste geregistreerde zoutwaterkrokodillen, die eer valt vooralsnog toe aan een andere krokodil; Lolong. Lolong was zo fors gebouwd dat hij zelfs een eervolle vermelding kreeg in het Guiness Book of Records. 

​Lolong is inmiddels overleden, hij overleed in gevangenschap in februari 2013, maar zijn geregistreerde afmetingen waren desalniettemin werkelijk verbluffend. Krokodillen worden wanneer mogelijk steevast vanaf het puntje van hun snuit tot aan het puntje van hun staart opgemeten. Lolong mat 6,17 meter in lengte en woog 1,075 kilogram en dat is zelfs voor zoutwaterkrokodillen flink aan de maat. 

​Toch zijn er meer, weliswaar ongeregistreerde, meldingen geweest van nog grotere krokodillen...

In 1983 in Puerto Rico werd in een vissersnet een door verdrinking omgekomen krokodil aangetroffen. De krokodil was zo enorm dat er 50 mannen nodig waren om hem aan de kant te slepen. Toen de buik van de krokodil werd opengesneden trof men tot hun verbijstering het complete karkas van een Javaans hert aan in zijn maag. De krokodil's lengte was toentertijd, 6,20 - 6,30 meter lang. Hij was echter ten tijde van zijn opmeting al ontveld en onthoofd, dus het bleef giswerk. 

​In 1958 werd een krokodil doodgeschoten nabij Normanton, Queensland in Australië. Hij werd 'Krys' vernoemd naar jager die hem doodschoot. Om te 'vieren' hoe groot de krokodil was ten tijde van zijn dood werd er zelfs een replica krokodil gebouwd en tentoongesteld in Normanton. Over de nogal indrukwekkende afmetingen van Krys zijn de meningen verdeeld. Zijn lengte zou zo abnormaal groot zijn voor een krokodil, dat er sterk getwijfeld wordt aan de authenticiteit van het verhaal. Krys zou aan de hand van de toen gemaakte berekeningen 8,6 meter lang zijn geweest. Wellicht dat de jagers de arme Krys hebben opgemeten met een groot hoeveel XXXX Beer in hun maag? (Voor de belangstellenden; ja, dit is echt een bier merk!)

 

 Dominator | © thinboyfatter | flickr

 

Voedsel

Gezien het feit dat een krokodil dankzij zijn uitzonderlijk jachtgaven terecht het etiket 'meest effectieve jager' heeft gekregen, kun je er gevoegelijk van uitgaan dat hij een zeer uitgebreid dieet heeft dat uitstekend past bij zijn jachttechnieken. De zoutwaterkrokodil is niet kieskeurig, bij hem geldt: 'Is het eetbaar en kan ik het vangen?'. Nu, alles is feitelijk eetbaar en wat vangen betreft hoeft hij zich verder ook geen zorgen te maken, hij heeft veel weg van een sluipmoordenaar. Sterker nog, hij is een sluipmoordenaar. 

​Wat eet onze grote vriend dan allemaal? Wel, dat is eigenlijk heel makkelijk; letterlijk alles wat op zijn pad komt: waterbuffel, kangoeroe, vis, vogel, schildpad, apen, slangen, wrattenzwijn, vee, krabben, haaien, mensen en verder gewoon alles wat zijn aandacht trekt. Nu is het niet zo dat een krokodil bewust op zoek gaat naar mensen, maar laten we wel wezen, waarom moeilijk doen als het makkelijk kan? Een krokodil gaat heus niet denken: 'O, dat is een mens, laat ik die maar met rust laten!' Zo werkt dat helaas niet. Als een eigenwijze toerist of een onoplettende persoon zich in zijn jachtgebied bevindt en ze laten zich makkelijk grijpen, dan zal hij ze grijpen! Wat je dus absoluut NOOIT moet doen is dit: Deense toerist springt op rug zoutwaterkrokodil

​Natuurlijk kan een nog jonge zoutwaterkrokodil nooit een buffel vangen, laat staan een mens, dus zijn menu is aangepast aan zijn lengte en aan de moeite die hij moet nemen om het te vangen. Jongere zoutwaterkrokodillen eten vis, kikkers, insecten en krabben. Naarmate hij groter wordt zal zijn prooi ook groter worden, maar dat spreekt voor zich.

 

Gustave, de killer Nijlkrokodil uit Burundi

Gustave is een geduchte Afrikaanse Nijlkrokodil uit Burundi. Hij wordt al sinds eind jaren '90 door de herpetoloog Patrice Faye bestudeerd. Patrice bracht in 2004 een documentaire uit over Gustave; Capturing the Killer Croc, hier te zien op Youtube.

Nu is Gustave qua afmetingen niet de allergrootste geregistreerde krokodil ter wereld, maar hij is mogelijk wel de meest beruchte. Gebaseerd op ooggetuige verklaringen zou hij 5,5 meter in lengte moeten zijn en gemiddeld 910 kilo wegen wat zeer fors is voor een Nijlkrokodil. Aan de hand van deze berekeningen werd initieel geschat dat Gustave gemiddeld 100 jaar oud zou moeten zijn, maar hij had nog al zijn tanden, dus haalde men zijn leeftijd naar beneden, naar 60 jaar. 

Gustave zou gespot zijn aan de Lake Tanganyika en de Ruzizi River. Mensen die hem gezien hebben zeggen dat hij zelfs voor een Nijlkrokodil angstaanjagend gevaarlijk is. Het is niet mogelijk om de exacte afmeting te vertellen van Gustave, want het is nog steeds niemand gelukt om hem te vangen. Gezegd wordt dat Gustave in ieder geval voor Nijlkrokodil normen flink aan de maat is. Gustave wordt hoe dan ook verantwoordelijk gehouden voor honderden menselijke doden per jaar. 

​Er doen veel (on)bevestigde verhalen de ronde over Gustave; 

• Hij zou vier kogelgaten in zijn lichaam hebben
• Deze kreeg hij toen hij beschoten werd door militairen met een AK47 geweer
• Hij zou de kogels hebben opgegeten 
• Volgens wetenschappers is het onwaarschijnlijk dat Gustave de kogels heeft opgegeten
• Hij zou een 'bullet proof' huid hebben waardoor hij zo goed als onaantastbaar is voor kogels
• Hij zou door zijn ongewone afmetingen niet in staat zijn om een kleinere prooi te vangen
• Zijn rechterschouderblad is zwaar beschadigd
• Hij zou op mensen jagen, ze doden en ze vervolgens onaangeroerd achterlaten
• Hij hierdoor wordt gezien als een seriemoordenaar die mensen doodt voor de lol
• Hij zou een aanslag met een door een propellor aangestuurde granaat met zijn zwaar gepantserde huid hebben afgeketst 
• Hij zou een mythologisch geest zijn waardoor hij zichzelf onzichtbaar kan maken, zichzelf kan teleporteren van de ene locatie naar de ander en hij zijn verwondingen 'zomaar' kan laten verdwijnen
• Hij zou een lang litteken op zijn kop hebben wat hem nog angstaanjagender maakt
• Hij zou ruim 300 mensen hebben gedood
• Hij zou een grote sadist zijn

​Hoe dan ook, Gustave wordt al jarenlang door de lokale bevolking gezien als een heuse terroristische krokodil en een lokale legende waar ze misschien toch nog best wel een beetje trots op zijn. 

​Voor een nog grappiger en smeuïger verhaal over Gustave verwijzen we je graag door naar de Engelstalige website Fact Fiend.

Leefgebied

Zoutwaterkrokodillen komen voor aan de oostkust van Indië, Zuidoost Azië, Indonesië, Australië en Micronesië, een kleine eilandengroep dat uit 5000 kleine eilanden bestaat. Micronesië grenst aan de Filipijnen, Indonesië, Papoea-Nieuw-Guinea, Melanesië en Polynesië. 

​Zoutwaterkrokodillen leven in brakkige riviergebieden, aan de rand van moerassen en in modderige strandgebieden. Ze kunnen grote afstanden overbruggen en doen dit mede door mee te liften op stromingen. Dit helpt ze bijvoorbeeld om in gebieden te komen die normaliter ontoegankelijk zouden zijn. 

Verder kom je zoutwaterkrokodillen ook tegen in open zee. Ze kunnen namelijk langere periodes doorbrengen in zee wanneer ze flinke stukken oceaan oversteken op zoek naar andere gebieden. Dit verklaart ook waarom ze wijd verspreid zijn, maar dan nog wel binnen een specifiek gebied. Het is overigens zelfs een keer voorgekomen dat een zoutwaterkrokodil terecht kwam Japan. Vermoedelijk deed zijn navigatiesysteem het niet goed. 

​Voortplanting

Het duurt lang voordat een zoutwaterkrokodil seksueel actief wordt. Mannetjes worden dat pas op 16 jarige leeftijd en de vrouwtjes zijn net iets eerder geslachtsrijp met 10 - 12 jaar. 

​Na de bevruchting bouwt het vrouwtje een nest samengesteld uit de omliggende, rottende vegetatie en legt ze gemiddeld 50 - 70 eieren die ze vervolgens toedekt. Ze bouwt haar nest in het natte seizoen, november - mei. Haar nest ligt net boven de vloedlijn. Temperatuur speelt een belangrijke factor tijdens de incubatietijd van de eieren. Als de temperatuur van de nest gemiddeld 31.6°C is zullen er alleen maar mannetjes worden geboren. Hetzelfde principe telt ook voor vrouwelijke baby zoutwaterkrokodillen, maar dan moet de temperatuur boven de 33°C zijn of onder de 31°C. De incubatietijd duurt omstreeks 80 dagen. Daarna kruipen de krokodillen zelf uit hun ei tevoorschijn. 

​De moeder zoutwaterkrokodil kan zeer agressief reageren gedurende deze periode. Ze zal haar eieren altijd beschermen. Na hun geboorte zal de moeder haar jongen verhuizen naar het water. Ze doet dit door ze met haar mond op te pakken. Daar waakt ze nog een aantal weken over ze, totdat ze zelf 'het nest verlaten'. Helaas overleven niet alle baby zoutwaterkrokodillen de eerste fase van hun leven. Het aantal krokodillen dat het uiteindelijk lukt om de volwassen leeftijd te halen ligt zeer laag, rond 1%.

 

 

Natuurlijke vijanden

Gezien het feit dat de zoutwaterkrokodil een apexpredator is en dat hij daarom behoort tot de meest agressieve geniepige jagers ter wereld zou je denken dat het onmogelijk is dat hij natuurlijke vijanden heeft. Rekening houdend met het feit dat dit een dier is dat de finesses van het jagen tot in de puntjes heeft uitgedokterd zou je het zelfs niet kwalijk genomen worden wanneer je dit echt gelooft, maar nee... hij heeft ze wel degelijk, alleen dan slechts in zijn eerste levenscyclus, want daarna verandert hij in een vechtersbaas. Hij zit dan ook op de piek van zijn kracht en lichamelijke ontwikkeling. Dan pas is iedereen bang van hem. Mens, dier, vogel, reptiel, krab, haai, krokodil en zelfs vissen hebben het niet zo op met deze grote bullebak met zijn haantjesgedrag. 

​Wie zijn dan zijn vijanden? 

Het meeste gevaar lopen zoutwaterkrokodillen dus nog voordat ze geboren zijn tot en met de eerste periode na hun geboorte, wanneer ze nog niet zo groot zijn en daarom makkelijker te vangen. Gedurende die tijd zijn ze 'los wild' voor wilde buffels die de nesten vaak kapot maken wanneer zij het nestgebied betreden. Verder zijn leguanen en varanen gek op hun eieren. Na hun geboorte zijn ze vaak slachtoffer van barramundi, schildpadden, zoetwaterkrokodillen en zelfs van hun eigen soortgenoten, de volwassen zoutwaterkrokodillen. 

 

Dominator | © thinboyfatter | flickr

 

​Relatie tot de mens

Laten we wel wezen, we zouden geen mensen zijn als we niet ergens op konden jagen, toch? Dit oervervelende jachtinstinct heeft heel veel dieren waaronder vogels, haaien, walvissen, reptielen en ook krokodillen bijna tot het punt van uitsterven gebracht. Dit gevaar gold natuurlijk ook voor de zoutwaterkrokodil totdat er gelukkig van bovenaf op tijd werd ingegrepen. In 1971 besloot de Australische regering dat het welletjes was geweest met het afschieten van hun zoutwaterkrokodillen en dat hun aantal in het Noordelijke Territorium zelfs gevaar liep door de intensieve jacht op ze. Zoutwaterkrokodillenhuid werd gezien als de beste krokodillenhuid wereldwijd. Daarnaast werden ze afgeschoten omdat ze een gevaar vormden voor mensen of omdat het land waarop ze zich bevonden door Australiërs in beslag werden genomen voor andere doeleinden.